​

Zachwyciłem się twórczością zespołu Raz-Dwa-Trzy, szczególnie ze względu na głębokość tekstów Adama Nowaka, połączonych z wrażliwością melodii Jarosława Trelińskiego.
 
Choć kolor utworu odstawia się nieco od pozostałych utworów mojej płyty Vis-à-Vis, (które są klasykami ze starszej daty), nie mogło w płycie Vis-à-Vis brakować tego arcydzieła, która opisuje doskonale pytania, co sobie zadaje człowiek zostawiony mimowolnie przed sądem ostatecznym... Co będzie dla tych, którzy nie wierzyli, ale robili co mogli ? Czy będzie jakiś dług do spłacenia dla tych, którzy "nie wierzyli w nic" ?

Łącząc śpiew z rysowaniem piaskiem, zamierzam oddać to wieczne martwienie egzystencjalne, co czeka życie każdego człowieka : piękne choć chwiejne, omylne choć pełne dobrej woli, obarczone długiem choć bezradne...